ANTİBİYOTİKLERİN SINIFLANDIRILMASI VE SINIF ÖZELLİKLERİ |
|||||
BETA
LAKTAM ANTİBİYOTİKLER
Molekülünün antibakteriyel
etkisinden sorumlu çekirdek kısmında b-laktam
halkası içeren antibiyotiklere b-laktam
antibiyotikler veya kısaca b-laktamlar
adı verilir. b-laktam
halkası biri azot, üçü karbon olan 4 üyeli doymuş bir halkadır. b-laktam
antibiyotiklerin 5 grubu şunlardır; 1-Penisilinler, 2-Sefalosporinler, 3-Karbapenemler,
4-Monobaktamlar, 5-b-laktamaz
inhibitörleri (klavamlar).
PENİSİLİNLER
Penisilinler, güçlü
bakterisid etkileri yanında toksisiteleri nisbeten düşük olan ve sık
kullanılan doğal ve yarı sentetik antibiyotiklerdir. İlk olarak 1929'da
Fleming tarafından doğal penisilin bulunmuş ve ilerleyen zaman içerisinde
doğal penisilinlerin çeşitli sakıncalarını düzelten yarı sentetik
penisilinler geliştirilmiştir. Yarı sentetik penisilinler
ya doğal penisilinin yapısının kimyasal manüplasyonlarla değiştirilmesi
yada çoğu zaman olduğu gibi penisilin molekülünde ana iskeleti oluşturan
6-aminopenisilanik asid'e uygun bir yan
zincir eklenmesi ile elde edilirler.
Penisilinler,
duyarlı bakterilerin murain'den oluşan hücre duvarını etkileyerek
bakterisid etki gösterirler.
Penisilinlere
karşı rezistans kazanılması şu mekanizmalar ile olur;
1-Periplazmik
aralıkta yerleşmiş olan veya buradan hücre dışına salgılanan b-laktamaz
enzimleri tarafından penisilinlerin, b-laktam
halkalarının açılmasıyla inaktivasyonları,
2-Transpeptidazların
ve bakteri çeperindeki diğer penisilin bağlayan proteinlerin ilaca karşı
afinitesinin azalması,
3-Hücre çeperinin
permiabilitesinin azalması sonucu ilacın bakteri çeperindeki periplazmik
aralığa girmesinin zorlaşması.
Penisilin türleri;
1-Penisilin-G ve
depo türevleri,
2-Aside dayanıklı
penisilinler
-Penisilin-V (fenoksimetilpenisilin),
-Azidosilin
3-ß-laktamazlara
(penisilinazlara) dayanıklı penisilinler
-Metisilin
-Nafsilin
-İzoksazolil
penisilinler
oOksasilin,
Kloksasin, Dikloksasilin, Flukloksasilin
4-Genişçe
spektrumlu penisiller,
-Ampisilin
-Amoksisilin,
-Bakampisilin
5-Geniş
spektrumlu penisilinler (antipsödomonal penisilin)
-Karboksipenisinilinler
oKarbenisilin,
Tikarsilin
-Asilüreidopenisilinler
oAzlosilin,
Mezlosilin, Piperasilin
6-Diğer
penisilinler
-Amidinopenisilinler
- ß laktamaz
inhibitörleri + penisilin kombinasyonları
oAmoksisilin+klavulanik
asid
oAmpisilin+sulbaktam
oTikarsilin+potasyum
klavulanat
SEFALOSPORİNLER
Kimyasal yapıları
bakımından ve antibakteriyal etki mekanizmaları yönünden penisilinlere
benzerler. Sefalosporinlerin ana çekirdeğini sefem türevi olan 7-aminosefalosporanik
asid oluşturur.
Sefalosporinler
kronolojik esasa dayanan ve antibakteriyel spektrumdaki gelişmeyi yansıtması
yönünden pratik değeri olan bir sınıflandırma şekline göre üç kuşak
halinde sınıflandırılırlar. 1.kuşaktan 3.kuşağa, Gram (+)
etkinlik azalır, Gram (-) etkinlik artar.
|
|||||
Sınıflandırılmış sefalosporinler ve veriliş yolları |
|||||
1.kuşak |
2.kuşak |
3.kuşak |
|||
Sefaleksin
Pivsefaleksin Sefaloglisin Sefadroksil Sefalotin Sefazolin Sefradin |
PO |
Sefoksitin |
İV,
İM |
Seftriakson |
İV,
İM |
Sefroksadin |
PO |
|
|
Moksalaktam |
İV,İM |
Sefatrizin |
PO |
|
|
Sefsulodin |
İV |
|
|||||
İMİPENEM
Klinik kullanıma ilk giren karbapenem türevi
antibiyotiktir. Penisilin ve sefalosporinlere rezistan bakteri türlerininçoğuna
karşı etkilidir. Antibakteriyel spektrumu daha geniştir. Bu bakımdan 3.
kuşak sefalosporinlere üstünlük gösterir. Halen mevcut b-laktam
antibiyotiklerin en geniş spektrumlusudur. İV yolla kullanılır.
AZTREONAM
Antibakteriyel
tedaviye ilk giren monobaktam ilaçtır. Tamamıyla sentetiktir. Nispeten
dar spektrumludur. Gram (-) bakteri enfeksiyonlarında aminoglikozidler
yerine kullanılabilir. İM yada İV yoldan verilir. MAKROLİD
ANTİBİYOTİKLER
ERİTROMİSİN
Bakterilerin,
ribozomlarının 50 S alt birimlerine bağlanarak aynı yere t-RNA molekülünün
bağlanmasını ve peptid zincirinin uzamasını önler. Böylece bakteri hücresinde
protein sentezini engeller. Dar spektrumlu antibiyotiktir. Eritomisinin
antibakteriyel spektrumu penisilin G'ninkine benzer. Gram (+) kok ve
basillere karşı güçlü etkinlik gösterir.
ROKSİTROMİSİN
Eritromisinin
daha lipofilik olan ve 16 üyeli lakton halkası içeren eter oksim türevidir.
Antibakteriyel spektrumu
eritromisininki gibidir. Mide asidine dayanıklıdır. Oral biyoyararlanımı
eritromisinden 2 kat fazladır. Adenoid dokularda plazmadakinden yüksek
konsantrasyonlarda toplanır. Bu dozda verildiğinde plazmada oluşan
konsantrasyon 6x500 mg. dozunda verilen baz eritromisininkinden daha yüksektir.
Yemekten en az 30 dakika önce alınması biyoyararlanımının azalmasını
engeller.
KLARİTROMİSİN
Roksitromisin
gibi aside dayanıklı ve uzun etkili bir eritromisin türevidir.
Antibakteriyel spekturumu, eritromisininki gibidir. Minimal inhibitör
konsantrasyon değeri eritromisininkinin yarısı kadardır. Adenoid
dokularda, akciğerde ve fagositik hücrelerde serumdaki düzeyinin hayli üstündeki
konsantrasyonlarda toplanır. AZİTROMİSİN
15 üyeli lakton
halkası içerir. Antibakteriyel spektrumu eritromisine benzer. Mide asidine
dayanıklıdır. Süspansiyon formunun emilimi besinlerle etkilenir, bundan
dolayı yemeklerden en az 1 saat önce alınmalıdır.
Diğer
Makrolid Antibiyotikler ·
Troleandomisin ·
Rozaromisin ·
Spiramisin LİNKOZAMİDLER
Bu grupta,
linkomisin ve klindamisin bulunur. Linkomisin, doğal antibiyotiktir.
Klindamisin ise, linkomisin molekülünde bir hidroksil grubu yerine bir
klor atomunun sokulması ile elde edilen yarı-sentetik bir antibiyotiktir.
Yapılarındaki bu ufak değişikliğe rağmen farmakokinetik ve
farmakolojik özelliklerinde belirgin farklılığa neden olur. Klindamisin
barsaktan daha kolay emilmesi, antibaktariyel etkinliğinin daha güçlü
olması ve daha az toksik olması nedeni ile linkomisine üstünlük gösterir.
Klindamisin, eritromisine oranla daha toksik bir antibiyotiktir.
Linkozamidler
bakterilerin 50 S ribozomal alt birimlere bağlanmak suretiyle protein
sentezini inhibe ederek bakteriostatik etkinlik gösterir. Dar
spektrumludurlar. Esas olarak, gram (+) bakteri türlerinin çoğuna ve gram
(-) anaerob patojen bakterilerin bazı türlerine karşı etkilidirler.
Klindamisin Bacteroides’lere karşı güçlü etkinlik gösterir ve en
tercih edilen antibiyotiktir. Klindamisin, linkomisin ve eritromisin arasında
çapraz rezistans durumu vardır. TETRASİKLİNLER
Tetrasiklinler
yapıca birbirine çok yakından benzeyen ve tetrasiklik bir bileşik olan
naftasenkarboksamid'den türeyen geniş spektrumlu antibiyotiklerdir.
Tetrasiklinler bakteri ribozomlarında protein sentezini inhibe etmek
suretiyle bakteriostatik etki oluştururlar. Bakteri hücresi içine
girdikten sonra ribozomların 30 S alt birimine bağlanırlar ve böylece 50
S alt birimlerinin akseptör noktasına aminoasil transfer RNA'nın bağlanmasını
bloke ederler ve peptid zincirine aminoasid eklenmesini olanaksız duruma
getirirler.
Tetrasiklinler
oldukça fazla sayıda ve çeşitli gruplardan bakterilere ve ayrıca
riketsiyalara, klamidyalara, spiroketlere, mycoplasmalara, leptospiralara ve
bazı protozoonlara karşı etkilidirler. Bu nedenle en
geniş spektrumlu antibiyotiklerdir.
Tetrasiklin
türleri: ·
Tetrasiklin ve oksitetrasiklin: Kısa süre etkili ve en ucuz
tetrasiklinlerdir. · Demetilklortetrasiklin:
Orta süre etkilidir. · Doksisiklin: Uzun süre
etkilidir. · Minosiklin: Doksisikline
benzer. AMFENİKOLLER
Bu grupta
kloramfenikol ve tiamfenikol bulunur. Kloramfenikol, 4 önemli özelliği
nedeni ile diğer antibiyotiklerin çoğuna göre üstünlüğü olan bir
ilaçtır. Bu özellikler geniş spektrumlu oluşu, yan etki insidansının
düşük oluşu, vücutta dağılımının iyi olması ve fiyatının ucuz
olmasıdır. Ancak, çok seyrek de olsa ölümle sonuçlanan irreversibl
aplastik anemi yapması bu üstünlükleri üzerine gölge düşürür.
Kloramfenikol
geniş spektrumlu bir antibiyotiktir. Gram (+) kok, aerob ve anaerob gram
(+) basiller, gram (-) bakterilerin çoğuna karşı duyarlıdır.
Enterobakter ailesine karşı etkinliği değişkendir.
Kloramfenikol,
bakteri ribozomlarının 50 S alt birimine bağlanarak peptidil transferaz
enzimini bloke eder ve böylece protein sentezini reversibl bir şekilde
inhibe ederler.
Kloramfenikol,
tedavi dozlarında karaciğer mikrozomal enzimlerini inhibe ettiği
unutulmamalı ve beraberinde kullanılan ilaçlarla olabilecek etkileşimi
bilinmelidir. AMİNOGLİKOZİDLER
Bu grupda
bulunan antibiyotikler, streptomisin, gentamisin, tobramisin, amikasin,
paramomisin, neomisin, viomisin, sisomisin ve netilmisindir.
Aminoglikozidler, penisilinler ve sefalosporinler ile geçimsizlik gösterirler,
kimyasal olarak birleşip birbirlerini inaktive ederler.
Etki
mekanizmaları, spektrumları ve toksik etkileri birbirlerine benzer. Mutad
dozları ile vücut sıvılarında elde edilen konsantrasyonlarda genellikle
bakterisid etki gösterirler.
Gram (-) aerobik
basiller üzerine diğer antibiyotiklerden daha fazla etki göstermesi, hızlı
bakterisid etki yapması, nisbeten ucuz ilaçlar olması üstünlükleridir.
Terapötik indekslerinin küçük olması, ağız yolu ile kullanılamaması,
nefrotoksik ve ototoksik etki potansiyellerinin bulunması, bakteride
nisbeten çabuk direnç gelişimine neden olması sakıncalarıdır.
Bakteri
ribozomlarının 30 S alt birimine irreversibl bağlanarak, ribozomlarda
protein sentezini inhibe eder ve m-RNA'nın taşıdığı genetik kodun yanlış
okunmasına neden olurlar.
Aminoglikozidler
esas olarak dar spektrumlu antibiyotiklerdir. Bunlara en duyarlı olan
bakteri grubu gram (-) aerobik basillerdir.
Aminoglikozid
Türleri: ·
Gentamisin : Vestibülotoksik etkisi daha ön
plandadır. · Streptomisin:
Vestibülotoksik etkisi daha belirgindir, nefrotoksik etkisi diğer
aminoglikozidlere oranla daha azdır. · Tobramisin:
Gentamisine benzer, ancak pseudomonaslara daha etkilidir. · Amikasin · Kanamisin · Netilmisin · Neomisin · Paramomisin · Viomisin TRİMETOPRİM
- SULFAMETOKSAZOL (TMP-SMX)
Ko-trimoksazol
olarak da bilinir. Sulfametoksazol (SMX), bir sulfonamiddir. Sulfonamidler
para-animo-benzoatın folik aside modifikasyonu-nu kompetitif olarak inhibe
ederler. Trimetoprim (TMP), bakteriyel dihidrofolat redüktazı kompetitif
olarak inhibe eden bir diaminopirimidin'dir. Her iki ilaç tek başlarına
kullanıldığında görülmeyebilecek olan sinerjistik bakterisid etkiye
yol açarak birçok gram (+) ve (-) bakterileri etkiler. TMP-SMX'un genişçe
bir spektrumu vardır. Genel bir kural olarak, TMP-SMX'un içindeki iki
antibakteriyel ilacın maksimum sinerjistik etkinliği, her iki ilaca da
duyarlı olan bakteri türleri üzerinde meydana gelir. Etkinliğin
belirlenmesinde TMP'e duyarlılık daha önemlidir. KİNOLON
GRUBU ANTİBİYOTİKLER
Tamamen sentetik
olan bu grubun ilk üyesi nalidiksik asiddir. Bu grupda ayrıca;
ciprofloksasin, ofloksasin, norfloksasin, pefloksasin, fleroksasin,
enoksasin ve levofloksasin bulunur. Kinolonlar, DNA-giraz enzimini inhibe ederek bakterisid etki gösterirler. Kinolonların etkisine maruz kalan bakteriler bölünemezler, anormal şekilde uzayıp ölürler. Daha fazla gram (-) ler olmak üzere gram (+) bakterilere de etkilidirler. VANKOMİSİN
Yapıca diğer
antibiyotiklerin hiçbirine benzemez. Bakteride peptidoglikan zincirinin
devamını kırar, sitoplazmik membran yapısını bozar, RNA sentezini
durdurarak hücre duvarı sentezini inhibe eder. Antibakteriyel spekturumu
dardır. Esas olarak gram (+) kokları ve Clostridium'ları etkiler.
Sadece İV yolla
kullanılabilir. Toksisitesi ve fiyatı fazla olan bir antibiyotiktir. ANTİ-ANAEROBİK
ANTİBİYOTİKLER
Penisilin G,
antipsödomonal penisilinler, sefoksitin, imipenem, b-laktam+b-laktamaz
inhibitörü kombinasyonları, klindamisin ve kloramfenikol anti-anaerobik
etkinlikleri bulunmaktadır. Ayrıca, 5-nitroimidazol'lerin anti-anaerobik
etkinlikleri vardır.
5-nitroimidazol
grubu anti-anaerobikler: ·
Metronidazol, · Tinidazol, · Ornidazol
Bu
üç ilacın farmakokinetik ve farmakolojik nitelikleri bakımından
birbirlerine çok benzerler. Bakterisid etki gösterirler. |